ಗೋಕರ್ಣ ಸರ್ವ ಪೂಜಾ

ಜಗತ್ತಿನದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಖಂಡಗಳಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದೂ ಖಂಡವೂ ಒಂದೊಂದು ವಿಶೇಷತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಹೌದು, ನಮ್ಮ ಭರತ ಖಂಡವು ಕರ್ಮಭೂಮಿ ಎಂದೆನಿಸಿದೆ. ಕಾರಣ ಇಲ್ಲಿ ಕರ್ಮದಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಾಧಿಸಬಹುದು.

ಕರ್ಮ ಎಂದರೇನು?

ಮಾನವನು ಯಾವತ್ತೂ ತಾನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬ ಸುಖ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇರಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ. ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಹಣದಿಂದಲೇ ಸುಖ ಸಿಗುವುದು ಎಂದು ತಿಳಿದು ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಲು ನಾನಾ ತರಹದ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆ ಕರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಪಾಪ ಕರ್ಮಗಳೇ ಆಗಿರುವುದು. ಅದರಿಂದ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಪುನಃ ದುಃಖವನ್ನೇ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.

ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಪ್ರಾಜ್ಞರು ಸುಖ ಹಾಗೂ ದುಃಖಗಳು ನಾವು ಮಾಡುವ ಕರ್ಮಗಳಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

“ಕರ್ಮಣಾ ಜಾಯತೇ ಜಂತು

ಕರ್ಮಣೇವಾ ವಿಥೀಯತೇ |

ಸುಖಂ ದುಃಖಂ ಭಯಂ ಕ್ಷೇಮಂ

ಕರ್ಮಣ್ಯೇವಂ ಭಿವದ್ಯತೇ”

ಆದರೂ ಮನುಷ್ಯನು ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಪಾಪಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ ಹಾಗೂ ಅದರಿಂದ ಬರುವ ದುಃಖಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಿರತ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಸುಖದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿರುವನು.

ಪಾಪಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಸುಖ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವೇ ಸರಿ. ಕಾರಣ ‘ನಾವು ಮಾಡಿದ ನಮಗಾವುದಯ್ಯ’ ಎಂಬಂತೆ ನಾವು ಏನು ಕರ್ಮ ಮಾಡಿದರೂ ಅದರ ಫಲ ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ತೀರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ನಾವು ಕರ್ಮವನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೂ ಕರ್ಮ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

“ತಥಾ ಧೇನು ಸಹಸ್ರೇಷು

ವತ್ಸೋ ಗಚ್ಛತಿ ಮಾತರಂ

ತಥಾ ಪೂರ್ವ ಕೃತಂ ಕರ್ಮಂ

ಕರ್ತಾರ ಮನು ಗಚ್ಛತಿ”

ಎಂಬಂತೆ ಸಾವಿರಾರು ಹಸುಗಳಿದ್ದರೂ ಕರುವು ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸೇರುವಂತೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮ ಫಲವು ನಾವು ಎಲ್ಲೇ ಇರಲಿ, ಹೇಗೇ ಇರಲಿ ನಮ್ಮ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಬಂದು ಬಿಡುವುದು. ಕರ್ಮದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾರಿಂದಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಆದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಪುಣ್ಯ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ. ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗ.

ಮನುಷ್ಯನು ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿರಲಿ, ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರದಲ್ಲಿಯೂ ಮಾಡಿರುವ ಅನೇಕಾನೇಕ ಕರ್ಮಗಳಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿಯೇ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸುಖ, ದುಃಖ, ಭಯ, ಕ್ಷೇಮ, ದೋಷ, ಶಾಪ, ಗ್ರಹಚಾರಗಳು ಬರುವುದು. ಈ ಎಲ್ಲ ದೋಷಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಮತ್ತು ಗಂಭೀರವಾದ ದೋಷಗಳೆಂದರೆ ಅದುವೇ ಪಿತೃದೋಷ ಅಥವಾ ಪಿತೃಶಾಪ.

ಪಿತೃಗಳು ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ಮತ್ತು ಅವರು ಮಾಡಿರುವ ಮಹಾ ಪಾತಕಗಳು ಅಥವಾ ಅವರಿಗೆ ಸದ್ಗತಿ ಸಿಗದೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅವರ ಶಾಪವೇ ಪಿತೃಶಾಪ (ಪ್ರೇತಶಾಪ).